خوان ِ گرگ
..............................
به جان های پاکِ فروهران
کور و کران را همسفر با کاروانی گرگ
.................................................
چون می گریزی زی کران در بی کرانی گرگ؟
............................................................
جبریلکِ روحت چه آویزد به سنگستان؟
............................................................
جان ِ مجرّد چون برآید با جهانی گرگ؟
.........................................................
زی آدمیّت پویه و همداستانی غول ؟
..................................................
پاس ِ شرف را رهنشین و پاسبانی گرگ؟
......................................................
گفتی نمونسار ِ بهشت است این به دندان ها
......................................................
تا سور ِ دندان راه دانیّ و ندانی گرگ؟
.....................................................
اینجا طلسم ِ آفتاب ِ عقل و آزادی ست
..................................................
سجاّده ای وحشت درافکنده ست و خوانی گرگ ! ـ
..............................................................
دور از تو باد اقلیم ِ سبز ِ دوزخ اندیشان
................................................................
زین«روضه» روحت چون رَهد با روضه خوانی گرگ؟..................................................................
هین دررمان زین دام ِ دهشت آهوی دل را
........................................................
ایمن نمانی ور دهد خطِّ امانی گرگ! ـ
ـ
............
پاریس ، نوامبر 1998
م. سحر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر