۲۸ شهریور ۱۳۸۵

پلنگِ وحشی

...................................................................................
...............................................................................
پلنگِ وحشی



پلنگِ وحشی ِ من ، بهانه چه می کنی ؟

گلایه هردم از این زمانه چه می کنی ؟

ز کوه و درّه تو را ، نمانده نشانه ای

ز بی نشان طلب از نشانه چه می کنی ؟

چو پاره سنگ ِ غم از خیال ِ روح شکن

هماره بر سر ِ خود ، کمانه چه می کنی ؟

به ماه می نگری ، غریبه می نگرد

بر او شتاب و زخود کرانه چه می کنی ؟

جنون ِ بید ِ تو را ربوده باد ِ جنون

هوای کاکُل ِ او به شانه چه می کنی ؟

به زخم ِ تیشهء کین ، درخت ِ جوانیت

چنین که می شکند ، جوانه چه می کنی ؟

پلنگ ِ وحشی ِ من ، به خواب ِ بی خبران

پیام ِ خوش خبری روانه چه می کنی ؟

شب است و گر ندهد چراغ و آینه ات

سپیده زار ِ فلق ، شبانه چه می کنی ؟

سپیده زار ِ فلق ، شکوهِ آتش ِ توست

بِهِل که شُعله کشد ، بهانه چه می کنی؟

م.سحر

هیچ نظری موجود نیست: