۲۹ مهر ۱۳۸۵

مرغ عاشق

مرغ ِ عاشق
....................

...................................

...............................................................................................

در چنگ ِ طوفان ، مرغی که بودی

بر بام ِ غُربت ، خوش می سرودی

هم برق و تُندر ، می آزمودت

هم باد و باران می آزمودی

صد آسمان از بی آسمانی

می آفریدی ، در بی حدودی

ره می گشودی زی چشمه ساری

از یادگاری ، در تشنه رودی: ـ

برمی نشاندی باغ و بهاری

ــ نا آشکار از چشم ِ حسودی ــ

از ذات ِ رویش ، طرح و نمادی

وز جان ِ پویش ، بود و نمودی

خوش تکدرختی برمی گزیدی

بر شاخ و برگش پر می گشودی

گاهی نوایی دل می ربودت

گاه از نوایی ، دل می ربودی

با سبزه ، گاهت راز و نیازی

با غنچه ، گاهت گفت و شنودی


از آشیان دور ای مرغ ِ عاشق

خوش می سُرایی ، خوش می سرودی

نفریبدت این بازارگاهان

کازاده از هر بود و نبودی

هیچت نه در دل ، بیم ِ زیانی

هیچت نه در سر ، سودای سودی

پَر بایدت ، پــَر ، پــَر گیر و برپر

آزاده تاری ، آزاده پودی!ـ


..............................................
پاریس ،6/3/1996
م.سحر

هیچ نظری موجود نیست: