
این چهــرهء یک سربــاز هخــامنــشی است . ـ
تندیس او بیش از 2500 سال در خاک وطـن
شما برپا بود و گذشتهء پدران و اجداد شما را
نمایندگی می کرد. ـ
پیکراو گزند ِ دهشتناک ِ اسکندر وسعد وقاص
و چنگیــز و تیمــور را تــا همــین امروز تاب
آورده بــود . امــا دست یک بـــی وطــن رذل
آنهم در لباس همکار یک گـروه فــرهنـگی!!! ـ
یـک گــروه « فیــلمســاز» !!! چهــرهء اورا
اینچنین زخمـی و خـون آلود کـرده اسـت. ـ
خـبرش را بخوانـید واز این که در روزگاری
زیسته اید که دست و دشنه و تبـرِ نامردمی به
نشـانـه های غـرور وشـوکت اجــداد ونیـاکان
اینچـنین گستــاخ وبی پـروا گشوده مانده است
برخود بـلرزید و بـه حال نیاکان و بـر احوالِ
اهل ِ روزگار خود گریه ساز کنید. ـ
................................................................................................................
...............
........................................................................................................
سه رباعی برای
.....................
سرباز زخمی ایران
..............
................................................................
روزان و شبان ِ بیشمار ای سرباز
استاده بُدی دلیروار ای سرباز
دشمن به تو این ستم نکرده ست که کرد
نامردُم پَست ِ این دیار ، ای سرباز
..........................................
.......................
..........................
جان بُردهء بیست قرن و پانصد سالی
برخاکِ وطن ، گذشته را تمثالی
لوح ِ مَدنیتی ، نماد هُنری
!! ـ حالی بنگر که در کدام احوالی
.............................
......................
سربازِ غریبِ آشنا بودستی
پیغامورِ گذشته ها بودستی
زینگونه که مجروح به من می نگری
گویی پدرِ مرا نیا بودستی! ـ
..........................
.........................
پاریس ، 25/12/2006
م.سحر
.............................................
برای دیدن خبر میتوانید به آدرس زیر مراجعه کنید: ـ
یا به نشانی زیر: ـ