از دفترهای قدیم
..................
سیاهکار تر از شب
...............................
..............................................................
به داس ، دشمن ِ گلزار قصد ِ یاس و سمن کرد
زخون ِ یاس و سمن ، سرخ ، صحن ِ باغ و چمن کرد
تذرو و فاخته را پر شکست و سوخت در آتش
بهار ِ سوخته را سایه سار ِ زاغ و زغن کرد
سپاه ِ چیرهء یغما به جان لاله و گـُل زد
سیاه بر سر ِ نوباوگان ِ دشت و دمن کرد
سیاهکار تر از شب به نام ِ صبح عَـلـَم شد
به پاسبانی ِ ظلمت ، ردای نور به تن کرد
طلوع مشعل ِ خورشید را به دامنهء روز
غبار ِشائبه آلود و محو لای و لجن کرد
کلاه ِ شُعبده آورد و دام ِ حیله درافکند
کلام را به اسارت کشید و صید ِ سخن کرد
تگرگ با دل ِ گلبرگ آن نکرد که تزویر
به باور ِ دل ِ خونین و داغدار ِ وطن کرد
خراب خانهء ننگین بنای جهل و جنون باد
که مان بلاکِش ِدینبارهء دریده دهن کرد. ـ
...........................................
پاریس ، 20 مرداد 1360
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر