۱۳ شهریور ۱۳۸۵

زبان مادری

زبانِ مادری
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::




...
صدای زنگِ حضور ، ای زبان مادری ام
....
چراغ ِ هستی ام ، ای مایهء دلاوری ام
...
تویی که دشمنت از من ربود نتواند
...
منم که با تو به هر دشمن است برتری ام
....
تو با منی و مرا بیم ِ هیچ غربت نیست
...
مرو که با تو من ام ، ورنه بی تو دیگری ام
...
به ذات ِ پاک ِ تو آمیخته ست ریشهء من
....
وگرنه بی تو همآغوش ِ ذات ِ بی بری ام
...
طراوت از تو بَرم گر درخت بارورم
...
وگرنه در تَف ِ آتش هَبا شود تَری ام
...
تو سرزمین ِ منی ، در منی که در سفرم
...
منم که می روم ، اما تویی که می بری ام
...
زیادگار تو خون ِ سیاوشم به رگ است
...
میان ِ آتش و آسوده از بدآوری ام
...
می مغانه به جام ِ جم از تو می نوشم
...
از آن زبادهء نوشینِ این و آن بَری ام
...
میان خیمهء خیام ، از تو با حافظ
...
نشسته گرم ِ غزلخوانی و سخنوری ام
...
به همنوایی ِ ساز تو می زند رَه ِ دل
...
سرود ِ جان ِ من ، این شیوهء نواگری ام
....
م . سحر
:::::::::::::::::::::::::::

هیچ نظری موجود نیست: