۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۷

سوگ ِ مـــادر

این شاخه ای از یک درخت گل است
در نزدیکی خانه ء ما در چیمه، در دامنهء کوه کرکس
جایی که اکنون مادرغنوده است.ـ

........
ــــــــــــــــــــــــــــــ



ســــوگ ِ مــــادر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ






ای مـام شنیــدم که ز دنیــــا رفتــی
بی مـا بودی بســی و بی مــا رفتی
سی ســال نگــاه ِ انتظــارت بر در
می گفت :« بیــــا !» ، نیامدم تا رفتی !ـ

***
بعد از تو محبّت از که تعلیم کنم ؟
وآن مِهــر ِ تو را چگونه ترسیم کنم ؟
من مانده ام و جهان ِ تنهایی ِ من !ـ
ای مام ، غم ِ تو با که تقسیم کنم؟

***
بانگی نرسد که در صدایت جویم
خوابیم نه تا به خواب هایت جویم
گم کردهء سی سالهء هم بودستیم
زین بعد بگو که در کجایت جویم؟




...


...


.


..

.

.....






..