درخت

درخت

به :ح.اسماعیلی

.

بر آستان ِ خاک ِ کهن برپای

استاده سایه گستر و مغرور

پیروزمند پیکر ِ پر هیبت ِ درخت

.

بس بازوان ِ شاد گشوده ست زی فراز

بس بال های سبز سپرده ست زی فرود

با قامت ِ مصممّ ِ اندامش

در رقص ِ باد ، بازی ِ نوزاد ِ جَست هاست.ـ

.

در نور ِ آبگینه وش ِ زردپوش ِ مِهر

با هر جوانه جان ِ درختی ست هم نشین

هر برگ را سرود ِ گیاهی ست بر زبان

هر جَست را شکوه ِ بهاری ست بر جبین .ـ

.

وینگونه ایستاده سرافراز و سربلند

چنگ ِ هزار ریشه درافکنده با زمین

ناخُن گشوده در بُن ِ دهلیز های خاک

دست ِ هزار شاخه برآورده زی فلک

پیک ِ هزار پنجه فرستاده زی مغاک.ـ

.

با جستجوی زیستنی سرشار

در ساحت ِ ستاره به صید ِ نسیم و نور

واندر ضمیر ِ خاک ، هم آغوش ِ روح ِ آب .ـ

.

زینسان درخت را

بر هر کف ِ گشوده ره آوردی ست

از بطن ِ مادرانهء بارآور زمین

وز قعر ِ خاک ، هدیهء اقلیم ِ آفتاب. ـ

.

وینگونه استوار و غرورافشان

اِستاده سایه گستر و گردون سای

پیروزمند پیکر پر هیبت ِ درخت . ـ

.....................................................

پاریس ـ 1984

م.سحر

برای خواندن شعر های دیگر م. سحر که در اوزان نیمایی سروده شده اند

میتوانید به سرود سحر بروید