غرقم به کار عشق...

غــــرقـــم بـــه کــار عـشــق...

نقاشی : م.سحر

........................................

غرقم به کار عشق که چون می بَرَد مرا

بی شک به مرزهای جنون می بَرَد مرا

می خواندم به عرصهء آوردگاه ِ خویش

و ز راه ِ دل به وادی خون می برد مرا

مانداب ِ عافیت نه سزاوار عُمر ماست

شادا که دست ِ مِهر برون می برد مرا

امواج ِ دوردست صلا می زنند و او

نزد صفای آینه گون می برد مرا

گـُم گشتهء گذشته ، همآواز ِ آرزو

آینده را، ز شهر کنون می برد مرا

خوش می بَرَد مرا و ازین خوشتر آن که وی

پاک از میان مردم ِ دون می برد مرا

با چتر شوق و شاخه صلحش در اهتزار

نیک از کنار خیل حرون می برد مرا

هرگز مباد تا خبر آید که روزگار

در اضطراب خود به سکون می برد مرا
پاریس
10.8.2010