سفلگان
سفلگان
صاحبان اورنگند
سر و
میر و مدیر و سرهنگند
وارثِ
فرّ و لوح و فکر و قلم
شهسواران
علم و فرهنگند
خو پذیرند
و همچو بوقلمون
به یکی
دَم، هزار و یک رنگند
بذر بی‌حاصلند
و تخمِ تباه
سازِ
ناساز ناخوش آهنگند
خوش
در آیینه غرقه‌اند اما
غرقه
در گَرد و غرقه در زنگند
دعوی
افتخارشان فربه
کوبۀ طبل و نعرۀ ننگند
چون سکندر دونده در آمال
همچو
تیمور در شرف لنگند
راهِ
انسانشان شعار، اما
دور
از انسان هزار فرسنگند :
که
کمین گستران تزویرند
که
کمند آوران نیرنگند
...................................
م. سحر
۵.
۵. ۲۰۱۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر