کــــه ام ؟

که ام

مو اون جانُم که جسمُم در سفر بی
چو با شب زیستُم نامُم «سحر» بی ! ـ
مُرادی جُز حقیقت رهبرُم نیست
مرادُم را حقیقت راهبَر بی ! ـ

نه بیم از شب ، نه م از شبرو هراسی ست
نه در آیینه ، از خویشُم سپاسی ست
به دوش ِجان ِ مو، بارِ تنِ مو
سبُک در جستجوی خودشناسی ست ! ـ

گر این دل را میان ِ جنگ بُردُم
همینُم بس که دور از ننگ بُردُم
به خاکِ دیگران ، در گوشهء خویش
هنر ورزیدم و فرهنگ بُردُم !ـ

مو که دلدادهء مِهرِ دیارُم ؛
از آن محسودِ اهلِ روزگارُم ؛
که با دستِ هُنرپروردهء شعر
فراروی بدی آیینه دارُم ! ـ

جهان گردُم که جُز تنها نگردُم
به پنهان خانه ها پیدا نگردُم
مدارِ گردشُم ایران زمین است
بمیرُم ، زین محبّت وا نگردُم ! ـ

به جز ایران که با وی زیسته ستُم
به دیّارو دیاری دل نبستُم
صدای بی صدایان می زند موج
زقعرِ جان ِ آزادی پرستُم ! ـ

نه هرگز درغمِ تشریف و جامه
نه لُطفِ خاص و نه تأییدِ عامه
فرود آرم غریو شعرِ خود را
چو مُشتی بر دهان ِ خویشکامه ! ـ
........................................

ازکتاب گفتمان الرجال

مارس 2004

.............................................................................

برای شنیدن این دوبیتی ها با صدای دوست هنرمندم

علی تهرانی دردستگاه ماهور

اینـجـــا را کلیک کنید. ـ