مرد معنوی

قطعه ای از کتاب «قمار در محراب»ـ

سرودهء 1999

....................................................

..............................................

ـ............................................اولــی لَکَ فَــاوَلــی
ـ..................................................وای بر تو ، باز هم وای برتو
ـ......................................................... سورهء القیامه آیهء 34
مـــــــــــــرد معـــنــــــوی


ای خدایت از آدمی بَری
دورَش از جهان ، داد و داوری
ای ضمیرت از وحشت و جنون
وی نهادت از طبع ِ بربری
در دلت نه جز گرگ ِ خانگی
در سرت نه جز مُطلق ِ خری
هرکه نیستت ، مُرتد است و بد
می نهی بر او داغ ِ کافری
هرکه دم زد از ملت و وطن
می زنی بر او تیغ ِ صفدری
خانهء خدا بند و قلعه ات
دین بهانه ات در ستمگری
سُبحه ات نه جُز دانه افکنی
سجده ات نه جُز حیله گستری
پای منبرت زوزهء سگان
باحیا تر از صیتِ منبری
گاهت «اَضربوا» پیک ِ نعمتی
گاهت «اُقتلوا» حُکم ِ حیدری
باورت نه جز آز ِ جابری
مذهبت نه جز جاه ِ سروری
باطلی و حق ، جامهء تنت
قاتلی و در جلد ِ داوری !ـ
خود نهاده ای نام ِ خود «ولی»ـ
ـ «آیت ِ خدا» ، اینت خودسری !ـ
قامتت خوش از زهدِ مکتبی
جامه برده از ظلم ِ لشکری
می کُشی جوان ، می خوری جهان
با شعار ِ الله و اکبری !؟
ای شکنجه گر، مردِ معنوی
معنی ِ بدی ، عین ِ بی بری ؛
باد کِشته ای ، باش تا کنی

در میان ِ طوفان دروگری!ـ

...................................................

م.سحر ، پاریس، زمستان 1999