۰۶ اسفند ۱۳۸۹

پیام سروش




پیام سروش

این غزل پارودی وار با اجازه از آستان خواجه بزرگ شیراز و به تأثیر از سخنان بسیار دردمندانه و آموزنده اخیر دکتر عبدالکریم سروش سروده شد .ـ


................................

......


چه خوش پیام سروشم رسید دوش به گوش

که لعنت ِابدی باد بر نظام ِ وحوش

هزار نفرین بر نکبت ِ خمینی باد

کزو نزاد مگر گرگ و مار و عقرب و موش

امام گشت و بر اُمّت نبود جز قصّاب

وکیل ِ حق شد و بر حق ندوخت جز پاپوش

نهاد ، پای به عرش ِ خدا و شد ابلیس

چنان که از وَجناتش خدای رفت از هوش

چنان که دین به لجنزار ِ کین فروغلطید

چنان که مسجد و محراب شد پُر از لَش و لوش

خدای نیست ، خدانیست ، نیست ، نیست خدای

که شد غریق ِ ولی ّفقیه و دین هم روش

نظام ِ کافرپرور ، نظام ِ اسلامی ست

که خود، شکنجه گری غاصب است و زهد فروش

به پاس ِ آن که خُدامان به خانه بازآید

کنون نظر به اوباما نهیم یا بربوش

کجاست پهلوی ِ دوّم آن خُجسته خصال

که کس نظر نکند کج ، به اسب یا یابوش

چنان که دست خمینی تبر به ریشه نواخت

ز دیگ ِدین به جهنّم نیامد آب به جوش

سروش ِ دولت دین بوده ای و توبه گری

کنون برو به جدایی دولت و دین کوش

سحر زهاتف غیبش نمی رسد سخنی

خوشا وجود پر از آتش و لب ِ خاموش


م.سحر


24.2.2011