حدیث ِ باغ

حدیث ِ باغ

.....................

شاخه ها پر گـُل اند و گــُل ها نو

همه چون آتشی گرفته اَلــُو

شاخه ها بی گــُل اند و گــُل ها پـَر

..

گذر از شُعله ای به خاکستر

..

شاخه ها پـُر گــُل اند و بلبل ها

نغمه ها می زنند بر گــُل ها

شاخه ها بی گــُل اند و بی فریاد

هستی ِ برگ ها به غارت ِ باد
..

شاخه ها پـُر گـُل اند و ماه به ناز

شبچراغ ِ ستاره چشمک باز

شاخه ها بی گــُل اند و شب در چاه

باغ دلگیر و باغبان گـُمراه
..

شاخه ها پُرگــل اند ، پـُر گـُل باد

روز ِ بُستان به کام ِ بلبل باد

ماه باد ، آفتاب باد و زمین

عشق ، روح ِ زمانه باد ؛ همین! د
..

شاخه ها پـُر گـُل اند و ما هستیم

چشم در چشم و دست در دستیم

فرصت ِ چندروزه ای ماراست

عشق دریا و کوزه ای ماراست

جان ِ این چند روزه را دریاب

سنگسار است ، کوزه را دریاب ! د

.....................................................
م.سحر

پاریس ، 21/6/1995