اگر شکوه ِ شهادت .... ـ

از دفترهای قدیم

.................................
اگر شکوهِ شهادت....ـ
....................

...............................................
بر این کویر که پی می کنم به خواهش ِ آبی

مباد تا بفریبد مرا فریب ِ سرابی

هوای وِفق وزانست ، نی نسیم ِ موافق

از این شمال که ره میبرد مرا به تـُرابی

رکاب اگر همه بر پیکر ِ شتاب نشیند

چه شوق اگر که نیابد سوار ، راه ِ صوابی

چراغ در کف ِ باد است ، هان که شُعله نمیرد! ـ

شب آفتاب نمی تابد از عبور ِ شهابی

چگونه راه توان یافت بی چراغ که ما را

نه در دل است دلیلی ، نه بر کف است کتابی ؟

کدام نشئه بجوئیم کاین خُمارنمانـَد؟

کجاست زخمهء چنگی؟ کجاست جرعهء نابی؟

روان ِ تشنگی از خواب ِ ابر در تب و تاب است

نه برشکفتن ِ ابری ، نه درشکستن ِ خوابی

اگر شکوه شهادت مدد کند که ببارد

خوش آن شهید که او را بر این در است شتابی
............................

تهران ، 11/5/1355
.....................................................