۲۴ تیر ۱۳۸۶

راه

ــــــــــــــــــــــــــ راه

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به دوست شاعرم مانی و گِله هایش از راه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ





کژراههء ما رَهی به جایی نبــَرَد
ور راه بـَرَد ، به آشنایی نـبــَرَد
زین ظلمت ِ بی کرانه تا آزادی
ما را به جز عقل ، رهنمایی نـبـَرَد ! ـ

گر مرد ِ رهی به راه ، دل یکدله کن
جان شیفته دار و پای پُر آبله کن
بینش ز خِــرَد ستان و رهتوشه ز عشق
ور دور شوی ز مقصد، از خود گِــله کن ! ـ

م. سحر
پاریس ، 15 ژوئیه 2007