چه بینواست جهانی که در جهان داریم!ـ
دلی به خاک و نگاهی بر آسمان داریم
خدا در آخور و خرما به کاهدان داریم
دو دستِ عقل ، به زنجیر ، بسته بر منبر
دوگوش ِ جهل ، بر آوازۀ خران داریم
ز جور خویش تباهیم و روز و شب در خود
شکایت از ستم این و ظلم آن داریم
سبکسر از در ِ کُرنش ستاده بر در خصم
ز دوست ، چین به جبین بُرده، سر گران داریم
دلی ست خوی پذیرنده ای قفس پرورد
که با خیال ِ پریدن در آسمان داریم
به آب و دانۀ خود در بهشت مسحوریم
غم ِ خدا به تمنای آب و نان داریم
نقاب ِ آدمک از چهر خود کنیم ، مگر
دلیل ِ آینه از دیگری نهان داریم
چو طبلِ یاوه بکوبد ، به بام ِ هروله ایم
چو دل به حق گِروَد مُهر بر دهان داریم
رهی بر آدمیت داشتیم و گم کردیم
چُنین خوشیم که جُنبنده ایم و جان داریم
ز خُرد زادن و با خُرد خو گرفتن ما
چه بینواست جهانی که در جهان داریم!ـ
کجا به مقصد ِ مطلوب خود رسیم که دزد
به جلد ِ دوست ، نگهبان ِ کاروان داریم ؟
به قصر شادی ِ قصّابِ خویشتن خِشتیم
درین هواست که اندوه بیکران داریم !
در اشگِ مادرِ ما غوطه می زند چون یاد
گلی که گم شده بر خاک ِ خاوران داریم
................................................................................................................
م.سحر
12.9.2011
