خیلی خیلی غم انگیز بود دیدن نوتردام در آتش .
یک جواهر بی
نظیر فرهنگی تاریخی هنری ذوقی ومعنوی که نزدیک هزار سال عمر دارد در آتش است.
خیلی تأسف آور
است . این یک حریق وحشتناک و فاجعه بزرگی بود
برای میراث فرهنگی بشریت و برای تاریخ فرانسه !
نمی شود نتردام
را دیده باشی و در برابر شعله های غول آسایی که این همه آثار ذوق و زیبایی را در
خود تباه می کند اشک در چشمانت حلقه نزند! و نمی شود با نگریستن بنایی شگفت انگیز سرشار از هنرهای معجزه آسا
ساخته ذوق و خلاقیت هنرمندانی بزرگ و گمنام در طول سده ها ، پر از آثار
تصویری و مجسمه ها و کنده کاری ها وآبگینه های رنگین ، ذر حالی که شعله های سرکش
پیکر او را در خود فرو می برند، غمی بزرگ در وجودت پنجه نیندازد!
من همانقدر از دیدن این فاجعه متأثر و
غمگین شدم که اگر مشابه این فاجعه برای مسجد شاه اصفهان رخ می داد متأثر و غمگین می
شدم.
آثار بزرگ هنری معماری و مجموعه های گرانبهای
خلاقیت هنری و ذوقی دستکار هترمندان بزرگ در طول تاریخ به هیچ دین و مذهبی و ملتی
تعلق ندارند بلکه به کلّ جامعه بشری
متعلقند و نوتردام یکی از آنها بود!
برقی جهید و سوخت کلیسای نوتردام
از برج تا به کنگره، وز صحن تا به بام
گویی حریق سر به
فلک برکشیده اش
آتش ز کوره های جهنم گرفت وام
وینگونه این جواهر
یکتا تباه شد
وینگونه تاجِ ذوق و هنر شد درانهدام
پاریس، سوگوارِ
بنایی شکوهمند
دارد به دل غمی که نگنجد در این کلام
گربشنوی به گوش دل
، این اتّفاق تلخ
در شعله ها مرا و ترا می دهد پیام :
یعنی جهان بر اهلِ
جهان پایدار نیست
چون جام، بهرِ باده و چون باده، بهرِ جام
ما جمله رهگذار
زمانیم و می رویم
یک تن در این مسیر نمی آورد دوام !
غمگین از آن شدم که
بنایی چنین جلیل
همواره در برابر تکریم خاص و عام ،
مجموع هشت قرنی
فرهنگ وعشق و کار
محصول آفرینشِ مردانِ نیکنام
با یک جرقه دود شد
و رفت سوی ابر
در شعله های سرکشِ بی رحمِ بی لگام
پاریس 15 . 4. 2019
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر