گفتم ، گفت ـ فراقی

فراقی

پاس ِ «دخترِ رَز» و برای خواهران ِ زیبایش : آزادی و لائیسیته

..........................

یک

فصل ِ تاک

گفتا : « به فراق روزگارم شد طی

چشمم به رَه است ، باز می گردی کی ؟»

گفتم : «فصلی که تاک روید آزاد

یعنی : روزی که نشکند حُرمت ِ می.» د

دو

نوشـــآزاد

گفت : « ای به دیار هجرت ، ای همدَم ِ یاد

کی باز آیی که باز گردد دل ِ شاد؟»

گفتم: « روزی که مِی غم ِ دل ببَرَد

یعنی : آنگه که باده نوشند آزاد !»ـ

پاریس ، بهار 1988
م.سحر