پــیـــــــــــــــام
کبوتر جان به پرواز آی روزی
فراتر پوی ازین تا پَر نسوزی
پیام مِهربَر تا مهربانی
رها گردد ز دام ِ کینه توزی
صــدای زنگ
سرشتند از دریغ آب و گِل ِ ما
نشد جز غم ز هستی حاصل ِ ما
کنون آن کاروان رفته ست و باقی ست
صدای زنگ در گوش ِ دل ِ ما