هله اینک بهار

هــِله ، اینک بهار ! ...ـ

به رَه ، آن نامدار می آید   

ره بروبید ، یار می آید

گاه ِ کوچ است این زمستان را

هـِله ، اینک بهار می آید

غم ِ صد ساله می رود با باد

شوق بر شاخسار می آید

زیر آن شاخه های سرخ و سپید

سبزه بر سبزه زار می آید

آن سیـَه دود ِ آه ، می گذرد

ابر ِ اندُهگسار می آید

از طبیعت غبار می روبد

بوم و بر بی غبار می آید

زندگی غنچه وار می خندد

زندگی غنچه وار می آید

می شکوفد درخت ِ شادی و نور

نور ِ ظلمتـشـکار می آید

زخمه ، آزاد می زند بر ساز

نغمه گر، عود و تار می آید

می پرَد مرغ در هوا ، آزاد

وین زمین ، بی حصار می آید

رقص ِ ذرّات ، جشن ِ آزادی ست

زندگی زی دیار می آید

یاد ِ یاران ِ رفته روشن باد

یار، رفته ست و یار می آید !ـ

م.سحر

نقاشی از : خاور