چرند و پرند

چرند و پرند      

ای فلان دست ازین ریا واکش
برو آن ریش را بزن جاکش 
آدمیت اگر به ریش بُدی
بُز بر آدم ، سه قرن پیش بُدی

..........................................................................  


ای خوانندهء  عزیز

 ابیات زیر را پس از آن دوبیت شوخ طبعانهء بالا نوشتم زیاد آنها را جدی نگیر. حوصله ام از حرفهای جدی  و نیمه جدی سر رفته بود خواستم اندکی چرندوپرند بگویم ولی نخواستم که زشت و نازیبا بگویم. می شد همینجوری صفحات زیادی را سیاه کرد برای آن که در اینجور نوشته ها حرف حرف می آورد و متنی که نوشته می شود معمولا سلسلهء تداعی هایی ست که شاید زیاد هم به هم ارتباطی ندارند ، با این حال می توان گفت که یک ارتباط پنهان و ظریفی میان ایده ها و سخن ها و گفته ها هست. به هرتقدیر یک چیزهایی گفته شده ، بی سر و ته است. ممکن است خوشت بیاید که فبهالمراد ، ممکن هم هست خوشت نیاید که لطف خواهی کرد و نخواهی اش خواند:
............................................



مرد مؤمن بیا و هوش بیار
سخن آورده ام ، تو گوش بیار
ای که درعشق حور، بی تابی
روز بیدار و شب نمی خوابی
هر چه بر سنگ و خشت می بینی 
در ِ باغِ بهشت می بینی
جبهه دائم به مُهر می سایی
تا بر او تاولی بیفزایی
تاولی تا میان ِ پیشانیت
آیتی باشد از مسلمانیت
اثری باشد از صفای دلت
تا کند با خدات متصلت
نور خیزد از آن سیه چاله
تا به گِرد سرت زند هاله
روشنی اوفتد بر آجر و خشت
تا بیابی دری به باغ ِ بهشت
زنگ در نافشرده ، ناغافل
درگشایی و پا نهی داخل
حوریان شادمانه در پس در
هریک از دیگری فریبا تر
به رهت غمزه و قمیش آرند
شاد و خندان لبت به پیش آرند
لب حوری گزی به آسانی
راست چون سید خراسانی
خوش به حالت که حور می بینی 
همه را لخت و عور می بینی
نه حجابی نه چادری به سر است
روز آزادی دل و نظر است
روز ناف است و باسن و پِستان
برو و مزد خویش را بستان
حاصل مُهر و مُزد سجاده ست 
که خدا زآسمان فرستاده ست
مزد آن مُهر روی پیشانی ست
نوش جانت که سکس ِ ربانی ست
سکس بی منت است و مفت و حلال
هرچه خواهی برو بساب و بمال
چه بهشتی ت وعده کرده خدا
گرهوس می کنی ، کمی به خود آ
رسم صدق و صفا به جای آور
سجده بر حضرت خدای آور
سر که بر مُهر می نهی به نماز
اندکی خاک ِ مُهر را بنواز
بر لبت ساب و نوترش می کن
به بُزاق ِ دهان ترَش می کن
جا به جا کن چنان که می دانی 
مُهر را روی خط ِ پیشانی
دل بدان حوری بلور بده
جبهه ات را به مُهر زور بده
لیک ، هشدار ، نا روا نشود
بادی از منفذت رها نشود
گردر این دم ز خود شوی غافل
وضویت بی گمان شود باطل
شب تاریک یا شب مهتاب 
تا توانی جبین به مُهر بساب
خوش بخوان و به مُهر سربفشار
وقنا ربنا عذاب النار
زود بینی میان پیشانی
تاولت گشته است نورانی 
مثل فانوس شب فروز شده
شب ظلمانی تو روز شده
زین سپس باچراغ زنبوری 
انتظار تو می کشد حوری
پشت در فرش قرمز افکند ه ست
لب عنابّی اش پر از خنده ست
تا بدان دم که در رسد اجلت
با دو بازوی خود کند بغلت
ممه اش را تکان تکان بدهد
به تن مردهء تو جان بدهد
دست گیرد ترا و ناز کشد
با تو در غرفه ای دراز کشد
بعد زیر درخت طوبایت
بزند تخت و بفکند جایت
غلغل آب و نغمه بلبل
بدن حور ، زیر شاخهء گل
گر بمیری خدانصیب کند
هدیه ات حوری ی نجیب کند
قصه کوتاه ، گاه ِ مُردن نیست
وقت بیگاه جان سپردن نیست
چندسالی دگر بباید بود
زهد ورزید و طاعتی افزود
دست همت به ریش باید برد
بار اخلاص پیش باید برد
گفت سعدی که بار خویش فرست
« کس نیارد ز پس ، تو پیش فرست»
حال باید که پیش بفرستی
بهر فردای خویش بفرستی
بهر فردا که در بهشت آیی
حور و غلمان رایگان گایی
پس هم اینک نماز برپا دار
جبهه را تاولی مهیا دار
خاک مُهرت گر از پکن باشد
حوری ات خوش بر و بدن باشد
مُهر و سجاده ات گر از چین است
لب ِ حوری چوقند شیرین است 
مُهر اگر صادرات چین نبوَد
لایق ِ تاول ِ جبین نبود
خاک پاک ست خاک چین زیراک
مائوشاشیده است بر آن خاک
لین پیائو به روش اَه کرده
به نجابت بر او نگه کرده
زین سبب مُهر سوسیالیستی چین
خوشترین تاول آورد به جبین 
اگر آزاده ای و افتاده
مُهر غربی منه به سجاده
سر اگر روی مُهر غرب نهی
نقد ِایمان خویش را بدهی
هرچه کِشتی تمام پنبه شود
جمعه ات صبح روز شنبه شود
در ببینی به دوزخت واشد
ناگهان مسجدت کلیسا شد
لیک مُهرت اگر ز چین باشد
حور عین با تو همنشین باشد
حور خواهی برو ز تربت چین
داغ مُهری بنه به روی جبین
مُهر اگر چین نمی کند صادر
یا متاعش به شهر شد نادر
غم مخور ، جنس روس هم خوب است
تربت مسکویش مرغوب است
جنب مسجد کنار قبرستان
برو و مهر روس را بستان
پهن کن جانماز را به زمین
تربت روس به ز تربت چین
مهر روسی که خوشگل و شیک است
خاک همسایه است و نزدیک است
سجده ها گر به مهر روس کنی
بهترین حور را عروس کنی
مُهر روسی ز مُهر چین خوشتر
اینچنین مُهر بر جبین خوشتر
روس و چین است خضر راه نجات
بر فقیهان شیعه هم صلوات !!

م.سحر

25.5.2012

http://msahar.blogspot.fr/