..........................................................
...............
عده ای فرصت طلب که نزدیک چهل سال است با بافتن تئوری های قلابی و با هدف شکستن وحدت ملی ایرانیان و فروپاشی کشور کهنسال ایران در جهت ملت سازی های قلابی تلاش می کنند ، این روز ها با نام ده سازمان سیاسی بیانیه ای صادرکرده و چون شتری که خواب پنبه دانه می دید برای لُف لُف و دانه دانه خوردن ایران خودشان را آماده کرده اند.
بیشتر این به اصطلاح سازمان ها از چند تن یا از اعضای یک خانواده تجاوز نمی کنند.
فقط کافی ست بند دوم به اصطلاخ «طرح مشترک» آنها را بخوانید تا دم خروس را از زیر ردا و شنل مشتی تجزیه طلب که ضدیت با موجودیت ایران همچون کشوری کهنسال و ملتی قوام یافته را برای خود تبدیل به نظریه ای سیاسی و ایدئولوژیک کرده اند و گهگاه در لباس چپ و دموکرات هم ظاهر می شوند، ببینید.
ایرانیان به چنین برنامه ها و به چنین طرح هایی از قدیم الایام بدبین بوده اند و برای طرح کنندگان چنین اهدافی تره هم خرد نکرده و همواره گویندگان این گونه گفتار های سیاسی و نظری و طراحان این گونه برنامه های پیش ساخته را به عنوان دشمنان وحدت ملی و تمامیت ارضی، در برابر ملت انگشت نما کرده اند.
در بند دوم طرح مشترکشان
می گویند:
«۲ - کشور ایران سرزمینی است که در نتیجه همزیستی ملیتهای، فارس، ترک، کرد، عرب، بلوچ، ترکمن و دیگر مجموعههای زبانی و اقلیتهای مذهبی و فرهنگی شکل گرفته است.
برای اتحاد پایدار و باهم ماندن مردمان ایران ضروری است:
اولا هویت و حقوق ملی - دموکراتیک این مردمان پذیرفته و حق تعیین سرنوشتشان به رسمیت شناخته شود.
ثانیا تمرکز قدرت و مرکز گرائی تاکنونی، جای خود را به عدم تمرکز و تقسیم قدرت در ساختار سیاسی ایران بدهد.
ما خواهان اتحاد آزادانه مردمان ایران در یک سیستم سیاسی و اداری فدرال هستیم.
درجای دیگر می گویند:
۹ - تحکیم پایههای دموکراسی در کشور و تدوام همزیستی تاریخی مولفههای آن ایجاب میکند که حقوق برابر ملیتهای ایران و حقوق ـ ملی دموکراتیک ملیتها و اقوام ساکن ایران واحد، دموکراتیک و غیر متمرکز در عرصههای ملی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تامین و تضمین گردد.»
این ها واژه ها و عباراتی هستند که بیش از سه دهه است از دهان پان ترک ها پان عرب ها و چپ های بازمانده جریان ورشکستۀ حزب توده و اکثریت و به خصوص از دهان نوستالژیک ها فرقه پیشه وری ـ باقروف و نیز برخی گروه های تجزیه طلب کرد شنیده می شد.
اینچنین اهداف باطلی را در لفافۀ برخی درخواست های به حق پوشانده اند.
پیداست کسانی که با این حربه ها ظاهرا به میدان «اتحاد و مبارزه و پیروزی» می آیند به هیچ وجه نمی توانند مورد اعتماد جامعه ایران و ملت ایران قرار بگیرند.
این گونه افراد از همان آغاز در همین بیانیه شان نشان می دهند که جز برای تلاشی ایران قدم برنمی دارند.
واقعیت آنست که ملت ایران دو گونه دشمن دارد:
یکی حکومت اسلامی و حاکمیت بیدادگر و شوم آخوندی ست .
گروه های دیگری که علَمَ اتحاد (تاکتیکی یا استراتژیکی ) با این قبیله گرایان را بر دو ش دارند ، هنوز زیر پرچم سرخ استالینی و داس و چکش زنگ زدۀ روسی باقی مانده اند و ریزه خوار ایدئولوژی امتحان داده و ورشکستۀ روس های سرخ بنام «سوسیالیسم و مسئله ملی» هستند و بر مبنای تلقینات 70 ساله استالینیستی ایران را کشوری «کثیر المله » و مردم این سرزمین را «خلق های ساکن ایران» می نامند .
این افراد امروز زیر نام «جمهوری خواه دموکرات و لاییک ایران » و«سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران» و«شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران» به عنوان پشتوانه های سیاسی و نظری و سوسیالیستی تجزیه طلب ها و دار و دسته های نژادگرای قومی و عشیره ای مثل« پان ترک ها و پان عرب ها» جمع شده اند تا مثل آخوند های شورای نگهبان ــ که ولایت فقیه را مشروعیت دینی و شرعی می دهند ــ این حضرات چپ ورشکسته هم با مفاهیم غلط انداز اما بید زدۀ شبه مارکسیستی شان ـ که خیلی رندانه و خوشخیالانه با برخی مفاهیم حقوق بشری و حقوق دموکراتیک مدرن مخلوط کرده اند ـ زمینه ساز مشروعیت سیاسی و نظری تجزیه طلب ها باشند .
میراث خواران شکست خورده و مفتضح شدۀ جنبش چپ (به خصوص در بخش توده ایسم و اکثریتیسمش ) که دیریست با گفتمان تجریه طلب ها وفاشیست های قومی پان ترکی و پان عربی و امثال آنها ازدواج کرده و دیری ست که با آنها زیر یک چادر به حجله رفته اند ، چنانچه تقاضای طلاق نکند و سه طلاقه نشوند نه تنها خیانت های پیشین آنها فراموش نخواهد شد بلکه قطعا در میان ملت ایران آینده جایی نخواهند داشت.
این هم نام این چند به اصطلاح سازمان برای اطلاع شما
جنبش جمهوریخوهان دموکرات و لائیک ایران
حزب تضامن دمکراتیک اهواز
حزب دمکرات کردستان ایران
حزب دمکرات کردستان
حزب کومه له کردستان ایران
حزب مردم بلوچستان
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
شورای موقت سوسیالیستهای چپ ایران
کومه له زحمتکشان کردستان
پیداست که اکثر اینها قلابی و پوشالی ست یا یا به جمعی خانوادگی و فامیلی محدود ست منتها بوق و کرناهای فراوانی از جوانب مختلف به خصوص از سوی کشورهای بدخواه و بدسگال همسایه [ترکیه باکو و اعراب حاشیه خلیج فارس و سعودی ها و پاکستان ) در اختیار آنها قرار دارد!
ایرانیان باید بدانند که گره آزادی ایران و دموکراسی در کشورشان به دست آنها که سالهاست خواب تجزیه ایران را می بینند و اصولا خود را ایرانی نمی دانند و غالب آنها از قدرت های خارجی خط و امکانات می ستانند گشوده نمی شود.
ایرانیان نمی توانند به کسانی اعتماد کنند که ایران را نه میهن خود بلکه سرزمینی به حساب می آورند که «خلق ها» و «ملیت»های دیگری جدا از ملت ایران در آن ساکنند!
از ما گفتن بود. همین!
م.سحر ...............
دانند دری ساختهء دور زمان است / چون رشتۀ جان است
خواهند که تیر افتد ازین خیمه و ایران / چون خانۀ ویران
خود شیفتگانند و به کژ تاخته زیراک / چون مار براین خاک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر